Aangekomen in Yangon

Vandaag eindelijk Sander weer gezien na 6 maanden!! En het was eigenlijk alsof we elkaar gister nog hadden gezien, zo vertrouwd en fijn!! Zijn gelijk naar zn huis gegaan en erna even samen wat gegeten in een leuk, Myanmarees, expat restaurantje: Aung Mingalar Shan Noodle Shop. Hier hebben we dumplins gegeten waar iedereen hier kennelijk aan verslaafd is. Was lekker, vooral het sausje, maar merk wel dat het eten hier allemaal wel heel vet is! Erna nog saai filmpje gekeken samen en in bed gekropen want ben kapot (jetlag enz). Qua vrienden heb ik alleen Sander zn huisgenoot Alban ontmoet maar morgen ga ik iedereen leren kennen!

Dag 2 in Yangon en moet duidelijk nog wennen. Opgestaan met Sander die gewoon naar stage moest maar mij op weg daarheen heeft afgezet bij de Swedagon Pagoda. Woe wat groot en indrukwekkend! Heb er de hele ochtend een beetje rondgeslenterd omdat ik om12u voor lunch met Sander had afgesproken en toen ik rond half 11 uitgekeken was ik niet echt wist waar ik anders heen moest... was niet zo goed voorbereid want zat nog met mn hoofd in. De wolken, haha. Rond half 12 ben ik maar naar een taxi gaan zoeken maar ze vroegen allemaal dubbel de prijs van wat Sander zei dat ik moest doen dus ben uiteindelijk maar weer terug omhoog naar de pagoda gegaan om het bij een andere uitgang weer te proberen. Nou toen dat uiteindelijk was gelukt, en de taxichauffeur het kaartje met het adres had zou er niet veel meer fout kunnen gaan... denk je... Maar nee! Ik de taxi uit en betaald (in de stromende regen) maar het bleek het verkeerde adres te zijn. De taxi was alleen al weg, dus ik besloot te lopen aangezien het wel de goede straat was. Ik wist alleen niet dat het een straat was die ongeveer heel Yangon in beslag nam! Dus ik lopen, in de stromende regen, door plassen tot halverwege mn schenen, in mn lange broek, met een kapotte paraplu en geen idee hoe ik Sander moest bereiken. Onderweg mensen om directies gevraagd en elke keer leek het alsof het nog maar 5 min lopen was of konden ze geen Engels dus langzaam zonk de moed me in de schoenen. Nog een taxi gevraagd, maar hij wist het ook niet. Dus maar door wandelen in de directie van het tekeningetje dat iemand voor me had gemaakt, zeiknat ondertussen... Een half uur later was ik er nog niet dus moeddeloos nog maar een taxi aangehouden die wel wist waar het was en mij uiteindelijk de laatste 500m voor veel te veel geld gereden heeft maar prima (was er dus wel gewoon bijna!). Toen, half huilend en doorweekt Sander zn collega's ontmoet die heel aardig waren en zijn we gaan lunchen. Na de lunch ben ik naar Sander zn huis gegaan en ben ik gaan powernappen want ik was kapot. Daarna nog eventjes aan mn opdracht in Craft cafe en toen kwam Sander en zijn we met al zn vrienden gaan eten op een rooftop bar en drankjes gaan doen in "the basement" en "seven joints" wat super mooi was! Eind goed, al goed!!