Bagan dag 1

Het idee was om met de bus tussen 3 en 4 in de ochtend aan te komen en dan gelijk een taxi te pakken naar een van de pegoda's (met onze kersverse Amerikaanse reismaten) en daar te genieten van een prachtige zonsopgang. Zo liep het natuurlijk niet... de bus was er opeens al om 01:15 waardoor er niets anders op dan maar alvast naar ons hotel (Arthawaka ofz) te gaan die we eigenlijk pas vanaf "morgen" hadden geboekt. Gelukkig waren ze super chill en konden we gelijk onze kamer in (ondertussen was t 03:00). Na een korte powernap ging om 04:30 alweer de wekker, want we wilde natuurlijk zonsopgang zien. In bagan zijn er zo'n 2500 pegoda's (van de ooit 10.000) over de gehele horizon de vinden. Vanaf een van deze pegoda's gingen wij de zonsopgang bekijken. Sander had gelukkig op internet een goede gevonden voor de zonsopgang dus we hadden in elk geval een doel. Dus in het donker, op onze e-bike (aka elektrische scooter), zijn we naar de Low Ka Oushang pegoda gereden. Daar aangekomen moesten we de bewaker wakker maken die het hek voor ons heeft geopend waarna we naar boven konden klimmen. En dan bedoel ik echt klimmen! Vanaf het dak van deze prachtige tempel konden wij in alle rust, in tegenstelling tot sommige andere pegoda's waar wel 50 man op zat, met nog 3 andere backpacker chicks, de zonsopgang bekijken. Helaas miste we door de bewolking de rode zonne gloed en zijn er geen luchtballonnen op dít moment in het jaar (vanwege de wind) maar het uitzicht was alsnog fantastisch! Hierna met een kleine d-tour terug naar het hotel voor ontbijt, bed en het zwembad! Moesten wel even bijkomen na maar 2 uurtjes slaap!

Om 12 uur was het echter weer tijd om op pad te gaan met onze e-bikes. Lekker een beetje of road touren enz. En poeh... wat hebben wij veel prachtige pegoda's gezien en beklommen! Niet normaal veel! Waaronder eentje (Dhammayangyl) die leidde tot een soort IndianaJones scenario, heel spannend! Ook nog heerlijk geluncht bij weather's spoon met lekker westers eten voor de verandering (pasta napolitana, burger en choco pannenkoek). Toen op weg naar de Pya Tha Da tempel o. De zonsondergang te zien (op aanraden van een local) knapte mijn band! Toen moest ik gaan lopen, met de fiets aan mn hand. Ik kwam bij een doorpje, en zei tegen de smith... haha, er was geen smith! Maar de local heeft ons hotel gebeld die een nieuwe scooter kwam brengen, lief! In de tussentijd mochten we in zijn locale huisje chillen op de bamboe matjes! Dus dat was eigenlijk super leuk!

Met de nieuwe scooter zonsondergang nog net gehaald maar wederom bewolkt helaas. De tempel zelf was wel echt prachtig en groot! En het aller grappigste was, hahaha, dat Sander en ik de weg kwijt raakte OP de pegoda!!! Hahahaha. We wisten niet meer hóe we naar beneden moesten komen! Nou is het vaak een heel klein donker verstopt gangetje met een smalle trap, dus altijd even zoeken, maar alsnog! Te grappig! Sander wilde het gaan vragen maar mocht niet van mij! Te gênant! Uiteindelijk wel gevonden (moesten buitenom ipv binnendoor) en terug naar het hotel, omkleden en avondeten om de hoek. Morgen weer zonsopgang dus vroeg naar bed!